Zowel gastric bypass als sleeve gastrectomie worden veel gekozen bij bariatrische chirurgie, waarbij de laatste optie in populariteit lijkt te winnen. Het is echter de vraag of sleeve gastrectomie net zo effectief is in het verlagen van het hoge cardiovasculaire risico dat met ernstige obesitas gepaard gaat.
Wildisen en collega’s hebben in JAMA Surgery gepoogd een antwoord op deze vraag te geven door gebruik te maken van een zeer grote Zwitserse dataset met 39067 patiënten, waarvan er 77.5% een gastric bypass onderging en 22.5% een sleeve gastrectomie onderging. De mediane leeftijd was 42 jaar en 73.1% was vrouw. Na een mediane follow-up van 5.1 jaar (max 11 jaar) ontwikkelde 1.9% van de gastric bypass groep een cardiovasculair event, en 3.0% van de sleeve gastrectomie groep. Dit verschil werd primair gedreven door myocardinfarcten.
De auteurs geven aan dat met gastric bypass sterkere gewichtsreductie en sterkere verbetering van glycaemische controle en cardiovasculaire risico-factoren wordt bereikt. Een afname van myocardinfarcten is daarbij een aannemelijke bevinding. De limitatie van deze studie is dat het een observationeel retrospectief onderzoek is en geen gerandomiseerde studie. Een andere belangrijke beperking is dat de sleeve gastrectomie patienten op baseline al wat ouder waren. Hoewel de auteurs hun uiterste best hebben gedaan dit met adjustment en weging van de deelnemers te ondervangen is rest-confounding niet uit te sluiten. Ze geven aan dat op basis van de Kaplan-Meier curves die pas later scheiden dat residual confounding niet aannemelijk is.
In conclusie, deze informatie is dan wel niet op een trial gebaseerd maar de resultaten zijn zeer aannemelijk en op zorgvuldige wijze geanalyseerd. Deze informatie zou daarom kunnen ondersteunen in het maken van een keuze bij ernstig obese patiënten met een sterk verhoogd cardiovasculair risicoprofiel.
