Terug

Deel dit bericht via:

Minder cardiovasculaire events bij gebruik van oraal semaglutide door mensen met type 2 diabetes en cardiovasculaire ziekte, type 2 diabetes en chronische nierziekte of bij allebei?

Redactie DGK

22-04-2025

Deze studie uit de NEJM betrof een beoordeling van de cardiovasculaire effectiviteit van oraal semaglutide bij patiënten met type 2 diabetes (t2DM) en cardiovasculaire ziekte, chronische nierziekte of beide. 

Methoden

In deze dubbelblinde placebo-gecontroleerde studie werden deelnemers (> 50 jaar oud,  t2DM, HbA1c 6.5-10 %, cardiovasculaire ziekte en/of chronische nierziekte) gerandomiseerd over eenmaal daags oraal semaglutide (max 14mg) of placebo naast de gebruikelijke zorg. Het primaire eindpunt was ernstige CV gebeurtenissen (een samengesteld eindpunt van CV-overlijden, niet fataal myocardinfarct en niet fataal CVA). Secundaire eindpunten waren ernstige renale complicaties.

Resultaten

De gemiddelde follow-up duur onder de 9650 gerandomiseerde deelnemers was 47.5±10.9 maanden bij een mediane follow-up van 49.5 maanden. Een primaire uitkomst-gebeurtenis deed zich voor bij 579 van de 4825 deelnemers (12.0%; incidentie: 3.1 events per 100 persoon-jaren) in de semaglutide groep tegen 668 van de 4825 deelnemers (13.8%; incidentie, 3.7 events per 100 persoon-jaren) in de placebo groep (hazard ratio: 0.86; 95% c.i. 0.77 tot 0.96; p = 0.006). De resultaten t.a.v. de secundaire eindpunten verschilden niet tussen de twee groepen. De incidentie van ernstige bijwerkingen

was 47.9% in de semaglutide groep en 50.3% in de placebo groep; de incidentie van gastro-intestinale bijwerkingen was respectievelijk 5.0% en 4.4%.

Conclusie

Bij individuen met t2DM en cardiovasculaire ziekte, chronische nierziekte of beide bleek het gebruik van oraal semaglutide geassocieerd met significant minder kans op ernstige CV gebeurtenissen dan  placebo, zonder toename van ernstige bijwerkingen.

Relevantie voor de praktijk

Nog maar 10 jaar geleden legden wij ons er volledig bij neer dat vrijwel elke glucose-verlagende therapie (insuline, sulfonyl-ureumderivaten, DPP-4 remmers) niets deed op cardiovasculaire uitkomsten. Metformine deed op de lange termijn misschien iets. En nu? Hierboven staan de resultaten van de zoveelste studie die het tegendeel bewijst: ook met een orale GLP-1-RA valt serieuze CV winst te behalen.

Referentie

McGuire DK et al; SOUL Study Group. Oral Semaglutide and Cardiovascular Outcomes in High-Risk Type 2 Diabetes. N Engl J Med. 2025 Mar 29. doi: 10.1056/NEJMoa2501006. Epub ahead of print. PMID: 40162642.

Deel dit bericht via:

Vorig bericht

Symposia Diabetesgeneeskunde Internistendagen 2025

Volgend bericht

Wekelijkse insuline in combinatie met GLP-1 agonist; een aantrekkelijke combinatie?

Deze website is uitsluitend bedoeld voor zorgprofessionals!

Door verder te gaan, bevestigt u dat u een zorgprofessional bent.

Ik ga akkoord