Oraal semaglutide kan een uitkomst zijn voor patienten met type 2 diabetes die een injectie als belastend ervaren. Tot begin dit jaar was het lange termijn effect van orale semaglutide op harde cardiovasculaire uitkomstmaten nog niet geheel duidelijk. De SOUL trial, de eerste zeer grootschalige trial waarin dit effect werd onderzocht bij patienten met type 2 diabetes, bracht hier verandering in. Op de EASD in Wenen werden resultaten van meerdere subanalyses van de SOUL trial gepubliceerd. Hieronder treft u de belangrijkste resultaten.
Materiaal en methoden
In de SOUL trial werden 9650 patienten met type 2 diabetes en cardio-vasculaire ziekte en/of chronisch nierfalen gerandomiseerd naar een behandeling oraal semaglutide of placebo, naast hun standaard behandeling. Zij werden mediaan gedurende 49.5 maand behandeld. De primaire uitkomstmaat was een majeure cardiovasculaire gebeurtenis (een composiet, i.e. MACE) van overlijden door cardiovasculaire oorzaken, niet-fataal myocardinfarct en niet-fataal herseninfarct).
Belangrijkste resultaten
Eerder dit jaar werd reeds in de New England Journal of Medicine gepubliceerd dat de patienten in de semaglutide groep een relatieve risico reductie op MACE hadden van 14%. Tevens kwam naar voren dat semaglutide het risico op MACE verlaagde onafhankelijk van het wel of niet gebruiken van een SGLT-2 remmer bij aanvang van de studie.
In de huidige post hoc analyse, waarvan de resultaten werden gepubliceerd op de EASD, werd onderzocht wat het effect van semaglutide was op het optreden van aan hartfalen gerelateerde events (bijvoorbeeld aan hartfalen gerelateerde dood of klinische opname).
In de gehele studie populatie resulteerde orale semaglutide niet in een significante reductie van het risico op aan hartfalen gerelateerde events (0.9 0.79-1.03). Echter, van de patienten die reeds bekend waren met hartfalen bij aanvang van de studie (n=2229) hadden de semaglutide gebruikers een lager risico (HR 0.78 , CI 0.63-0.9 HR) dan de patienten in de placebo groep.
In een tweede subanalyse werd gekeken naar cardiovasculaire uitkomsten bij patienten met perifeer vaatlijden. In de soul trial had een aanzienlijk deel van de patienten (17.5%) perifeer vaatlijden bij aanvang van de studie. De patienten met perifeer vaatlijden hadden in de SOUL trial geen significant verminderd risico op MACE, wel werd een gereduceerd risico gezien op acute ischemie van de ledematen (HR 0.71, CI 0.52-0.96)
Conclusie en relevantie voor dagelijkse praktijk
Patienten met hartfalen die deelnamen aan de SOUL trial hadden een verlaagd risico op aan hartfalen gerelateerde events. De patienten met perifeer vaatlijden hadden geen statistisch significant verlaagd risico op MACE, maar wel op acute ischemie van de ledematen. Voorzichtigheid is geboden bij de interpretatie van deze subanalyses, omdat de SOUL trial niet specifiek ontworpen is om onderzoek te doen naar deze uitkomstmaten, hetgeen de nodige statistische uitdagingen met zich meebrengt. De resultaten laten echter wel zien dat orale semaglutide voor een kwetsbare patient met type 2 diabetes en hartfalen en /of perifeer vaatlijden veilig is, en mogelijk ook risicoreductie met zich kan meebrengen.
