De cardiovasculaire veiligheid van oraal semaglutide, een glucagon-like peptide 1 receptor agonist, bij mensen met type 2 diabetes (t2DM) en een hoog cardiovasculair risico is aangetoond. Maar wat is de cardiovasculaire effectiviteit van oraal semaglutide bij individuen met t2DM en atherosclerotische cardiovasculaire ziekte, chronisch nierfalen of een combinatie hiervan?
Methoden
In deze dubbelblinde, placebo-gecontroleerde ‘event-driven, superiority’ trial werden deelnemers van 50 jaar of ouder met t2DM en een HbA1c van 6.5-10% en bekend met atherosclerotische cardiovasculaire ziekte, chronisch nierfalen of een combinatie hiervan gerandomiseerd naar behandeling met dagelijks of oraal semaglutide (maximaal 14 mg) of placebo naast hun standaard behandeling. De primaire uitkomstmaat was een majeure cardiovasculaire gebeurtenis (een composiet van overlijden door cardiovasculaire oorzaken, niet-fataal myocardinfarct en niet-fataal herseninfarct) beoordeeld in een tijd-tot eerste event analyse. De secundaire uitkomsten waren majeure renale gebeurtenissen.
Resultaten
Onder de 9650 gerandomiseerde deelnemers was de gemiddelde follow up duur (±SD) 47.5±10.9 maanden, mediaan: 49.5 maanden. Een primaire uitkomst gebeurtenis vond plaats bij 579 van de 4825 deelnemers (12.0%; incidentie: 3.1 events per 100 persoon-jaren) in de oraal semaglutide groep tegen 668 of de 4825 participanten (13.8%; incidentie 3.7 events per 100 persoon-jaren) in de placebo groep (hazard ratio, 0.86; 95% confidence interval, 0.77 to 0.96; P = 0.006). De resultaten t.a.v. de secundaire uitkomsten verschilden niet significant tussen de groepen. De incidentie van ernstige bijwerkingen bedroeg 47.9% in de semaglutide groep en 50.3% in de placebo groep; de incidentie van gastro-intestinale aandoeningen was 5.0% respectievelijk 4.4%.
Conclusie
Bij mensen met t2DM met atherosclerotische cardiovasculaire ziekte, chronisch nierfalen of een combinatie hiervan is het gebruik van oraal semaglutide geassocieerd met een significant lagere kans op majeure cardiovasculaire gebeurtenissen dan placebo, zonder dat dit leidt tot meer ernstige bijwerkingen.
Bespreking / relevantie voor de praktijk
De bovenstaande onderzoeksresultaten zijn goed nieuws voor hoog risico patienten met type 2 diabetes voor wie injecties belastend zijn. De bevindingen zijn consistent met eerdere studies waarbij injecteerbare semaglutide werden gebruikt, zoals de FLOW trial, waarin het effect van injecteerbare semaglutide op renale en cardiovasculaire eindpunten onderzocht werd bij hoog risico patienten.
In deze FLOW trial was de hazard ratio voor majeure cardiovasculaire events nog lager dan in de huidige studie. Dit kan toeval zijn, of populatie bias (omdat er patienten met een hoger cardiovasculair risico in de FLOW trial geincludeerd zijn dan in de huidige studie), echter mogelijk kan het ook een rol hebben gespeeld dat de absorptie van oraal semaglutide meer variabel is ten opzichte van subcutaan semaglutide. De toekomst zal dan ook nog moeten uitwijzen wat de exacte plaats van orale GLP-1 analogen zal zijn ten opzichte van injecteerbare GLP-1 analogen in hoog risico populaties.
Wat in ieder geval duidelijk wordt uit de huidige studie is dat oraal semaglutide goed werkt in een hoog risico groep. Als vergoeding geen issue is, lijkt er dan ook geen enkel bezwaar tegen het voorschrijven ervan. Diverse middelen die we voorschijven doen alleen iets op glucosewaarden, semaglutide doet iets op uitkomsten. Let’s praise the day!
(Funded by Novo Nordisk; SOUL ClinicalTrials.gov number, NCT03914326.)
N Engl J Med 2025;392:2001-12. DOI: 10.1056/NEJMoa2501006
